Η ελαφριά άσκηση χαλαρώνει και τονώνει τη διάθεση.

Εγώ δεν είμαι δα και η Πετρουλάκη. Για την ακρίβεια είμαι τεμπέλα και σιχαίνομαι την άσκηση και κάθε σωματική δραστηριότητα που συνοδεύεται από τον χαρακτηρισμό "γυμναστική". Τρελαίνομαι, όμως, για το κολύμπι, το χορό και κάθε είδους παιχνίδι άσχετα με το πόσο κουραστικό είναι. Αυτο πρακτικά σημαίνει ότι δεν έχω καμία απολύτως αντίρρηση να περπατήσω, να κολυμπήσω, να ανεβοκατέβω σκάλες, να παίξω τένις, μπόουλινγκ, τάβλι, trivial persuit ή paintball, αρκεί να μη με ντύσεις με φόρμα και πεις "τώρα πάμε να γυμναστούμε". Εκεί έχω γίνει ζυμάρι. Αρχίζω να έχω πονοκεφάλους, λιποθυμικές τάσεις, αναγούλες, κομάρες και ξαφνικούς πόνους στη χολή. Μετά από τόσα χρόνια αμέτρητων απόπειρων να γυμναστώ, ειδικά έχοντας έναν πατέρα αθλητή, έχω καταλήξει ότι έχω κάποιου είδους αλλεργία στη γυμναστική.


Το περίεργο και ίσως και κάπως καρμικό είναι μια ευαισθησία στα γόνατα που έχω από μικρή που μου προκαλεί πόνους όταν δεν ασκούμαι ελαφρά και κάθομαι επί πολλές ώρες. Είναι λες και το σύμπαν βρήκε τον τρόπο να με αναγκάζει να βρίσκομαι σε διακριτική κίνηση. Αναγκάζομαι εκ περιτροπής (για να μη βαριέμαι και για να ξεγελάω την αλλεργία μου) να περπατάω, να κάνω ελαφρύ τζόκινγκ, tae bo, να κάνω γυμναστική (μπλιαχ!) με dvd, να κάνω ποδήλατο, στις μεγάλες βαρεμάρες τουλάχιστον κάποιο σπορ στο Wii και γενικά να εφευρίσκω συνέχεια νέους τρόπους να ξεγελάω τον εαυτό μου να ασκείται. Δεν παραπονιέμαι, όμως. Βρίσκομαι σε μια περίεργη μεσοβέζικη φυσική κατάσταση που μου επιτρέπει να είμαι σημαντικά πιο ελαστική, ανθεκτική και γενικά πιο γυμνασμένη από τη μέση γυναίκα στην ηλικία μου και ταυτόχρονα να διατηρώ με περηφάνεια τα μερικά παραπανίσια κιλά μου.


Μετά από όλα αυτά τα χρόνια σχεδόν καταναγκαστικής άσκησης θα έπρεπε να μισώ την άσκηση.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν στιγμές που αναθεματίζω τις ελαττωματικές μου κλειδώσεις που δε με αφήνουν σε ησυχία, αλλά, στην πραγματικότητα, αυτή η συνεχής διακριτική άσκηση με κάνει πιο ευέλικτη και πιο ευδιάθετη. Οι επιστήμονες λένε ότι η άσκηση προκαλεί την έκκλιση ενδορφινών στον εγκέφαλο και προκαλεί ευχαρίστηση. Δεν ξέρω για αυτό. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι μετά τη γυμναστική μου (μπλιαχ!) χαιρόμαι που έκανα το "καθήκον" μου και καθαρίζω και με τις τύψεις για εκείνο το έξτρα μπισκοτάκι που έφαγα με τον καφέ.

Σημείωση προς τον εαυτό μου:
Να δουλέψω αυτή την υπόθεση με τις τύψεις. Απαράδεκτο ένα μπισκοτάκι να δημιουργεί τέτοιο θέμα.